In de eerste jaren na 1945 waren er in de gemeente Bergen 2 huisartsenpraktijken. Te Afferden was huisarts Versélewel de Witt Hamer en te Well huisarts G.A. Smals gevestigd. Het paste in de ontwikkeling van de nieuwe woonkern dat ook hier een huisartsenpraktijk zou komen. Hierin is voorzien doordat dokter J. Roffelsen in een pand aan de Kleefstraat op 1 oktober 1954 met zijn praktijk begonnen is. Wellicht is zijn vertrouwen in de toekomst niet groot genoeg geweest. In april 1955 heeft hij zijn plannen opgegeven. Met ingang van 1 mei 1955 is zijn plaats ingenomen door dokter J.M. Schreurs, die ondanks de nodige start-problemen zijn praktijk geleidelijk heeft uitgebouwd. Sedert het najaar 1971 heeft hij deze gedeeld met dokter P.L.M. Janssen. In 1978 is Paul Janssen geassocieerd met Jan Luiken als opvolger van Jan Schreurs. Dit was een geslaagde en harmonische samenwerking tot aan het afscheid van Paul Janssen op 1 juli 2000.

In de zeventiger jaren zijn er plannen ontwikkeld voor het opzetten van een gezondheidscentrum. Daarbij waren huisarts, tandarts, fysiotherapeut, Groene Kruis. algemeen maatschappelijk werk en gezinszorg betrokken. Dit bleek echter geen haalbare zaak te zijn. Wel heeft het overleg in verband met deze plannen geleid tot een nieuwe huisvesting aan het Rembrandtplein. Hier is in 1977 een gebouw opgericht met praktijkruimten voor de plaatselijke huisartsen en fysiotherapeuten.

Op 30 juni 2000 had Paul Reiniers een gesprek met huisarts Paul Janssen die na bijna dertig Bergense jaren afscheid nam.

Gezinsdokter is verleden tijd

BERGEN • Oude tijden keren te­rug. Paul Janssen, scheidend huisarts in Nieuw Bergen, is daar heilig van overtuigd. De eerste hulp, het deskundige medische handwerk komt weer bij de huisarts terecht. Zoals vroeger. Onder meer kleine chi­rurgie en andere medische in­grepen."
Janssen voorspelt dat de huis­arts operationeel wordt in of­wel een voorportaal van het ziekenhuis ofwel in een zorg­centrum.
"Het zorgcentrum dat nu in Nieuw Bergen wordt gebouwd, is een prachtige plek voor die eerste hulp." Vanuit zo'n hulp­post gaat de patiënt in de visie van Janssen of naar huis of voor verdere behandeling naar een uitstekend uitgerust zieken­huis ... Waar ze het kunstje van de geneeskunst sneller en beter kunnen doen." Met de bedden­reductie, die er het logisch ge­volg van is, heeft Janssen geen moeite.
Wel met "het broddel­werk voor de opname en na ontslag. De patiënt moet goed opgevangen worden en heeft zorg nodig. En dat loopt nu lang niet goed." Ook hier biedt een zorg­centrum uitkomst.

De 59-jarige huisarts ontvouwt zijn visie aan de vooravond van zijn afscheid. In 1971 kwam hij als tweede arts naar Nieuw Ber­gen, dat toen nog volop in op­bouw was . ., Toen ik mijn vader, veearts in Heerlen, vertelde over de fantastische streek hier met hei en bos, kreeg ik te ho­ren dat een dokter niet van ko­nijnen leeft maar van mensen." In het begin waren het met in­begrip van Bergen en Siebenge­wald zo'n 2500 patiënten te­genover nu 5500 tot 6000. Als ambachtelijk opgeleide dokter deed Janssen toen naar eigen zeggen vrij veel zelf. Behalve anticonceptie met pil, spiraal­tjes en uitstrijkjes. Lang voordat het geregeld was, ook kleine chirurgie en verloskunde. Ei­genlijk wat nu weer terug­komt." In latere jaren werd het integrale zorg. Continue per­soonlijke zorg. Je werd vertrou­wensman, betrokken bij het wel en wee van de patiënt."

In die jaren maakte Janssen zich sterk voor een gezond­heidscentrum met alle zorgdis­ciplines onder één dak. Ik heb er nog een heel dik dossier van, want het was een heel gedoe. Maar het eind van het jarenlan­ge liedje was dat alle organisa­ties afhaakten en er alleen een praktijk kwam voor huisartsen en fysiotherapie." Niet volgens de aanvankelijke opzet aan het Raadhuis- maar aan het Rembrandtplein. Daar werden afha­kers als Groene Kruis en maat­schappelijke zorg later wel de directe buren. Al was Janssen vertrouwensman met persoon­lijke betrokkenheid bij het complete gezin van zijn patiën­ten. Dorpsdokter in de klassie­ke betekenis was ik niet. Ik loop niet warm van de folklo­ristische aspecten. Ik was en ben bewust · van geen enkele vereniging lid. Mijn wijze vader zei: ga nooit in een school- en kerkbestuur. Ik voelde me zeer geriefelijk bij een neutrale posi­tie ten opzichte van welke stro­ming dan ook. Mijn interesse en kracht lagen in medisch in­houdelijk en organisatorisch werk." Janssen verzorgde jaren­lang in Venlo sportkeuringen, was betrokken bij het Groene ruis en ziekenfonds in Noord- Limburg en bij een landelijke ambulancecommissie. Daar was niet vreemd aan dat hij vaak moest uitrukken voor vele ern­stige ongevallen op de N271, de voormalige rijksweg, toen be­rucht als dodenweg. Verder is Janssen al jaren voorzitter van de afdeling Noord-Limburg van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering van de Geneeskunst (KNMG). Op dat vlak blijft hij ook actief. Hij blijft zich sterk maken voor een goede organisatie van de gezondheidszorg. De gezins­dokter, die van het hele wel en wee op de hoogte is, is verleden tijd nu er steeds meer partti­mers zijn. Die vangen dat in groepsverband op. Ze moeten wel over de gegevens van de pa­tiënten kunnen beschikken, zo­dat het maken van complete dossiers en goede communica­tie de hoogste prioriteit heeft."

De afscheidsreceptie van Paul Janssen is vandaag van 16.00 tot 18.30 uur in Multi centrum Den Asseldonk in Nieuw Bergen.

Zaterdag 1 maart 1995
Dat J. Luiken niet alleen een goed geneesheer is, maar ook muzikaal best voor de dag mag komen, dat bewees de Bergense huisarts vorige week zondag tijdens de prinsenreceptie van De Erdmennekes. Op deze receptie, die werd bijgewoond door burgemeester Dick Klaverdijk en wethouder Lia Roefs zorgde J. Luiken voor een grote verrassing door een spontaan optreden met een zelf gecomponeerd lied. Er blijkt dus toch nog verborgen talent in Bergen te zitten. Ook de grote pronkzitting van De Erdmennekes, vorige week zaterdag mag zeer geslaagd genoemd worden.